Noce i dnie Wiatr w oczy cz. II ostatni tom ZAKOŃCZENIE SAGI

TOM V CZ. II WIATR W OCZY

Bogumił postanowił wydrenować Serbinów. W Kalińcu było biuro melioracyjne pod nazwą „Baścik i Spółka”. Dużo godzin spędził Bogumił na obchodzeniu pół, sumując projekty robót. „Pani Barbarze nie podobał się ten młody człowiek. Twierdziła, że musi mieć polipa w nosie, bo zawsze chodził z otwartą gębą.” Napisał list Bogumił do Dalenieckiego o planowanej drenacji. Wszystko było gotowe, ale odpowiedź nie nadchodziła. Minęły 2 tyg. bogumił wysłał drugi list – polecony. Tomaszek nie przeszedł pomyślnie następnego kursu w szkole technicznej. W Kalińcu był Wiktor Jerzmanowski – poznany na pogrzebie Lucjana Kociełły; przyjechał tu w interesach pozostałych jeszcze po teściu. Z polecenia żony był w Serbinowie. Wtajemniczono go w sprawę Tomaszka, Wiktor postanowił „zadziałać”. Tomaszek miał przejść pod kuratelę Jerzmanowskiego. Ma pracować w warsztacie kolejowym, a potem przy węglarce – nauka przy maszynie. Rodzice zgodzili się na te propozycję Wiktora, listu do Dalenieckiego dalej nie było. Po wyjeździe Tomaszka przyszedł list od Anzelma Ostrzeńskiego, który chce na stałe ościąść w Kalińcu. Pytał, czy Niechcice nie sprzedaliby placu na Oczkowie. Postanowiono spotkać się z Anzelmem. Przywitanie odbyło się w dziwnie serdeczny sposób, z powodu zaręczyn Anzelm, chce na tym placu zbudować fabrykę. Przyszła żona Anzelma to Zofia Turska (mają oni już syna). Tymczasem Janusz wrócił z Otwocka i bawi w Kalińcu. Basia za pieniądze uzyskane ze sprzedaży che kupić Pamiętów. Nie ma wciąż listu od Dalenieckiego. Aga wpada na jeden dzień do Kalińca przed odjazdem do Londynu, do męża. Anzelm plac od Niechców sprzedał firmie „Przemysł drzewny” nic na tym nie zyskując za ile kupił za tyle sprzedał 100 za 100. Przyszła depesza z Paryża: „Adresat nieobecny. Listy pańskie odesłałem. Bonnard.” Bogumił jadąc do Kalińca wstąpił do Ostrzeńskich. Dowiedział się, że „Pan Janusz konający” zachorował na zapalenie opon mózgowych. Wyszedł na miasto po lek, przechadzał się, doszedł do biura Melioracji Rolnych, podpisał umowę o drenacji Serbinowa. Wydał oszczędności z banku za plac – Basi pieniądze. Poszedł do Janusza oczekiwano doktora Smołowicza i pielęgniarki. Ceglarski pojawił się u Ostrzeńskich. W domu, na prośbe p. Michaliny Janusz zmarł rano. Kiedyś Janusz napisał list do Ceglarskiego – chciał w nim wyjawić tajemnicę samego siebie, zmarł nie wyjawiając jej. Kiedy do domu wrócili Niechcicowie dowiedzieli się, że jest list od Dalenieckiego. SPRZEDAŁ ON SERBINÓW swemu krewnemu – hrabiemu Owruckiemu. Sprzedano w rok przed wygaśnięciem umowy z Bogumiłem na dzierżawę!! Za to przysluguje Bogusiowi zadośćuczynienie. Janusz umarł mając 32 lata. Niechcicowie byli na stypie u Ostrzeńskich. Bogumił dostał list od właściciela, zabrania mu drenowania, gdy jednak dowiedział się, że dano zadatek, przyjechał niespodziewanie z żoną do Kalińca. Wstąpił do Serbinowa sprawdzić księgi majątkowe. Problem, gdzie teraz podzieją się Niechcicowie!! W Serbinowie odwiedziła Niechciców tego samego dnia co hrabia p. Letycja Mioduska – Daleniecka ze Zbigniewem Owruckim – nabywcą Serbinowa. Spędził on kilka dni na wsi. Woynarowski zaproponował Niechcicom kupno Pamiętowa. Basia dostaje wiadomość o Tomaszku od Olesi Chrobotówny – pracuje on w hucie, przy piecu, w Pogórzu za Kalińcem, uciekł od Jerzmanowskiego!!! Basia pojechała do niego, spotkali się, próbował Tomaszek matce uciec. Bogumił dostał list od Jerzmanowskich pytali w nim o Tomaszka, czytał list, gdy właśnie Basia sprowadziła syna do domu. Agnieszka wraca do kraju w końcu sierpnia. Aga pomaga przy remontowaniu Pamiętowa. Rodzice chcą zapisać Tomaszka do kalinieckiej handlówki - na drugi rok do 6 klasy. Pod koniec wrześnie przeprowadzili się do Pamiętowa. Ze służby z dobrej woli poszli za nimi – ogrodowy Kajetan, fornal Banasiak, Julka Szczepanowa i Węborek, który ma ożenić się z Julka. W tydzień po przeprowadzce dowiedzieli się, że Owruckiego zamordowano w pociągu Rosja – Kaliniec. Jego matka sprzedała Serbinów – p. Przybylakowi ze Środy. Emilka była apatyczna od dłuższego czasu, gdyż jej miłość – Staś Kozarewicz – lub Kazarewicz (napisałam jak kura pazurem w notatkach i nie wiem) bogacz i panicz musiał wyjechać. Kochali się oboje. Napisał do niej jeden jedyny list, że z nią zrywa, bo rodzice kazali mu ożenić się z inną. Emilka przechorowała to. Lekarz zalecił jej zmianę klimatu, pojechała do Holszańskich , do Kalińca, jechała z myślą, że zobaczy tam Stasia. Niechcicowie byli u Ostrzeńskich z Siąszyc ( u Ksawuni). Boguś jej nie poznał. Zastali zaproszeni do Niechciców. Mówią o traktorach, telefonach, z Pamiętowa wrócili późną nocą. Bogumił od dawna kaszlał. Ale jak po powrocie do Pamiętowa poszedł na pole, potem miał gorączkę 40C, mówił od rzeczy – zachoworał na zapalenie płuc. W lewym płucu wywiązał się proces ropny stan jego jest poważny. Późno w dzień śmierci przyjechała Agnieszka. Męczył się 8 dni nim zmarł. Bogumiła pochowano w Małocinie, w grobie, gdzie leżała jego babcia – Adamowa Ostrzeńska. Basia chce sama prowadzić gospodarstwo przy pomocy Seweryna Bartołda. Agnieszka miesza w Warszawie u p Huberów na Wilczej, Agnieszkę odwiedza cioteczny brat męża Marcina – Boleś Orłowicz, wojskowy pseudonim Śmiałek. Aga była przejazdem w Pamiętowie, jechała do Anglii. Ona i Marcin są znowu razem. Seweryn Bartołd poprosił o rękę Emilkę. Ślub po Wielkanocy – cichy i skromny. Tomaszek ciągle hula. Powstają długi – licytują Pamiętów. Seweryn dostaje dzierżawę pod Warszawą – o nazwie Zabłocie. Emilce są potrzebne pieniądze, Aga zrzeka się swojej części spadku na jej rzecz. Procent z tego mają oni płacić matce. Basia przenosi się do Kalińca z Tomaszkiem, który zostaje na drugi rok w ostatniej klasie. We wrześniu wynajmują na Świętojańskim placu dwa pokoje. Aga pyta o rodzeństwo i matkę. Emilka - smutek i rozpacz, co do męża i warunków życia, jej samej. Zbliża się wojna. W Sarajewie zabito cara. Ogłoszono mobilizację. Wybuch wojna austrijacko – serbska, mobilizacja. Agnieszka i Marcin wracają z Londynu do Krakowa. Basi śni się, że wypadły jej 3 zęby – a to śmierć 3 dzieci. Przez Kaliniec przechodzą Niemcy. Strzelanina. Do Basi przyszła wujenka Michalina i Anzelm, Anzelm postanowił wyjechać z Kalińca. Michasia się nie zgadza. „A co pocznie uboga ludność miasta, kiedy cała inteligencja wyjedzie. - Tu – wołała – jest nasze miejsce. Nasza misja.” Niemcy zajmują Kaliniec. Wzięto zakładników: Cegielskiego, burmistrza, etc; elitę Kalińca. Bomby. Do Basi zajeżdża furmanaka z Ostrzeńskimi chcą by pojechała z nimi. Ale odmawia. Miasto się pali. Julka z Węborkiem mieszkają u Basi. Ceglarskiego uwolniono. Polek Węborek, Julka i Basia uciekają furmanką do Ostrzeńskich do Czarnówki. Basia jedzie do Nieznanowa do Woynarowskiego. Leon nagle umarł. Dojechała tam, chciała mieszkać u doktora Wettlera, ale go nie było, jedzie do swojej rodziny. W Nieznanowie spotyka Żyda Szymszela, ma on bryczkę, jadą do Jastrzębic do Katelby. Gdy zaczęło się ściemniać Szymszel skręcił na Borowno „Tam duża wieś i dwór, tam będzie można przenocować. Wielmożne pani zna dziedzica Toliboskiego? - zapytał. Basia dowiedziała się od najmłodszego Toliboskiego, że ojciec owdowiał, że u nich wszystkie miejsca zajęte. Kierował ich w stronę Jastrzębic Lub na Chotów. Ruszyli w stronę Jastrzębic. Jechali... dalej...” KONIEC

Części „Nocy i dni”

tom I „Bogumił i Barbara”

II „Wieczne zmartwienie”

III „Miłość cz, I”

IV „Miłość cz. II”

V „Wiatr w oczy cz. I”

VI „Wiatr w oczy cz. II”