"LALKA" Bolesław Prus - najkrótsze możliwe streszczenie

Bolesław Prus LALKA

Najkrótsze streszczenie powieści.

Bohaterowie:

Stanisław Piotr Wokulski

Izabela Łęcka – córka

hrabia Tomasz Łęcki – ojciec

baronostwo Krzeszowscy

prezesowa Zasławska

Książę

naukowiec, profesor Geist

subiekt Ignacy Rzecki

Suzin – kupiec i przyjaciel Wokulskiego

pani Mincel – żona Wokulskiego

Julian Ochocki – kuzyn Łęckich

baron Dalski

pani Kazimiera Wąsowska

pani Meliton – plotkara, ciekawska

pani Stawska

Studenci

p. Kazimierz Starski – wnuk Prezesowej.

Żydzi:

Szlangbaum ojciec + syn

Szuman

Subiekci w sklepie Wokulskiego:

Mraczewski, Klejn, Lisiecki, Szprot, Zięba, Henryk Szlangbaum, Rzecki

Niziny społeczne – Wysocki.

Chłopi: Węgiełek

Pies Rzeckiego – pudel Ir.

Powieść podzielona jest na tomy i rozdziały. Każdy rodział opatrzony tytułem.

Retrospekcja. Akcja toczy się w Warszawie, Zasławiu, Paryżu.

Tom I

Hrabia Tomasz Łęcki, córka Izabela (Bela) Łęcka, kuzynka – p. Florentyna; wyżyny społeczne można zdobywać przez: urodzenie i majątek. Rok czasu zna już Stanisław pannę Izabelę. Ojciec jej zubożał, mają licytować jego majątek – kamienicę. O rękę Belci zabiegają marszałek i baron Dalski – są starzy i bogaci. Łęccy sprzedają weksle, srebra (serwis) skupuje je Wokulski poprzez podstawioną osobę.

Stanisław Piotr Wokulski – mieszczanin, dorobkiewicz, kupiec galanteryjny. Zakłada on spółkę handlu ze wschodem. Łęcki do niej dołącza. Wokulski poznaję Izę u siebie w sklepie, ona czuje, że on chce się do niej zbliżyć. Pani Meliton dba o informacje dla Wokulskiego na temat Izy. Na Krakowskim Przedmieściu mieście się sklep Wokulskiego. W teatrze pierwszy raz spotyka Stach Izę, pół roku po śmierci swojej żony – p. Mincel. Stach wzbogacił się w Bułgarii na wojnie. Suzin przyjaciel i kupiec, razem byli na Syberii.

Stach ma 45 lat, gdy zakochuje się w Beli.

Michał Szuman – Żyd, lekarz, przyjaciel Wokulskiego

Wysocki – reprezentant nizin społecznych.

Wokulski poznaje panią baronową Krzeszowską w swoim sklepie, 
oraz jej męża; oboje się procesują, bo baron zabrał żonie majątek; ich córka zmarła jeszcze będąc dzieckiem. Wokulski wyrzuca swego subiekta – Mraczewskiego – bo umizgiwał się do Izabeli. Na jego miejsce przyszedł Zięba.

Kwesta przy grobach, w Kościele na rzecz ubogich. Hrabina Karolowa – ciotka Izy – wstawia się do Stacha za Mraczewskim, żeby go z powrotem przyjął. Wokulski się zlitował i przeniósł go do Rosji. Wokulski wynajmuje powóz, uczy się angielskiego a to wszystko ze względu na Izę.

Obserwuje Belę w Kościele, panią Stawską z córką Helenką na kweście.

Prezesowa Zasławska – na spotkaniu u p. Karolowej; podczas rozmowy wyjaśnia się, że p. Zasławska zna Wokulskiego. Kobieta kiedyś kochała jego stryja !! Został on pochowany w Zasławiu. Prezesowa chce tam mu nagrobek postawić, przy zamku w Zasławiu jest taki kamień, koło studni, na nim ma być wyryty napis.

Książę ceni Wokulskiego.

Jan Mincel, żona jego Małgorzata. Kiedy umiera Jan Stach Wokulski zostaje jej mężem. Po 4 latach żona umiera, Stach dziedziczy sklep i 30 tyś rubli. Rzecki na wojnie ze Szwabami zostaje ranny w ramię i nogę.

Brat Jana Mincla – Franc zmarła na wąglika. Małgorzata Pfeifer – potem Mincel.
Brat Wysockiego pracuje na kolei.

Wokulski ma nowy sklep i 7 subiektów + Henryka Szlangbauma – który był z Wokulskim i doktorem Szumanem na Syberii.

Rzecki chce by Stach ożenił się z p. Stawską. Pani Meliton zajmowała się swataniem, w domu swym urządzała schadzki – tak zarabiała. Ona dostrzegła, że Stach kocha się w Beli. Stach jej płaci za informacje o niej – spacerze, teatrze, ogród Botaniczny, wyścigi – tam Iza bywa.

Kuzyn Łęckich – Julian Ochocki – naukowiec, wynalazca, podoba mu się Iza.

Wokulski zakłada spółkę Wschód – Zachód. Pani Helena Stawska i baronowa Krzeszowska mieszkają w kamienicy Łęckich oraz studenci. Szlangbaum ojciec lubi ukaładać szarady; ma on za Wokulskiego kupić kamienicę Łęckich. Stach kupuje klacz baronowej Krzeszowskiej i wygrywa dzięki niej (klaczy) wyścig. Baron obraził Belę, potrącił Wokulskiego – Stach chce satysfakcji od niego – będą do siebie strzelać. Sekundantem Stacha ma być Szuman, walczą w Lasku Bolońskim. Stach swoim strzałem wybił mu ząb.

Przyjechał do Polski znany Izie z Paryża – artysta Włoch Rossi. Wokulski ma jechać z Izą do . Paryża jako jej towarzysz, na swój koszt (funduje Izie podróż). Rzecki jedzie do sądu na licytację. Kamienica sprzedana za 90 tyś rubli. Kupuje go Szalngbaum w imieniu Stacha.

Do Warszawy przyjechał Kazimierz Starski – dawny wielbiciel Izy. Spotkanie Iza, Stach i Starski w pociągu. Iza i Starski rozmawiają po angielsku – żeby ich Wokulski nie rozumiał. Ale on wcześniej brał lekcje i wiedział, co mówią. Pod wpływem ich rozmowy Stach jedzie za namową Suzina do Paryża robić interesy. Łęcki nie może jechać do Paryża bo jest chory. Podobno tym samym pociągiem ma jechać Starski, również w interesach. Rzecki idzie na przeszpiegi do kamienicy Łęckich, Rzecki chce, by Stach dzięki swoim stosunkom odnalazł zaginionego męża p. Stawskiej, który niesłusznie oskarżony o morderstwo lichwiarki – uciekł za granicę.

Tom II

Podróż Wokulskiego do Paryża. Spaceruje po mieście, ma wrażenie, że 2 razy widział Izę. Przyjmuje interesantów – poznaje prof. Geista – który szuka metalu lżejszego od powietrza. List od Prezesowej – prosi go o powrót do Warszawy, o przyjazd do niej na wieś, do Zasławia. U prezesowej Stach poznaje młodą wdowę, p. Wąsowską – 30 latkę, majętna kobieta. Starski się koło niej kręci. W pociągu Stach poznaje barona Dalskiego, który opowiada mu o p. Wąsowskiej. Dalski żeni się z wnuczką p. Zasławskiej – Eweliną Janocką. Jadą razem do Zasławia. Na miejscu jest Ochocki i panna Felicja Janocka – kuzynka Eweliny. Felicja podkochuje się w Wokulskim. Są w Zasławiu jeszcze Kazimiera Wąsowska i Kazimierz Starski.

Pod zamkiem z Zasławiu ma być wyryty napis na kamieniu ku czci jego stryja „Na każdym miejscu i o każdej dobie.” z wiersza Do M*** Mickiewicza – słowa te zaczerpnięte. Napis wykuć ma Węgiełek, chłop z pobliskiej wioski. Stach idzie z Izą oglądać ruiny zamku Zasławskiego. Mieszkają w Zasławku a ruiny są w Zasławiu. Wokulski wyjeżdża zabierając ze sobą Węgiełka. Rzecki opisuje proces baronowej Krzeszowskiej z panią Stawską o kradzież lalki.

Wokulski sprzedaje kamienicę Łęckich za 100 tyś rubli pani Krzeszowskiej. Stach załatwia pracę p. Stawskiej – w sklepie, jako kasjerka, sklep należy do p. Milerowej, Stawska ma też nowe mieszkanie. Ludność Warszawy plotkuje, że sklep Stacha kupili Żydzi. Rzecki słyszy to od Szprota i radcy Węgrowicza przy flaszce piwa. Podobno sklep sprzedaje Szlangbaumowi. Stach zapisał Rzeckiemu 20 tyś rubli. Stach nie jedzie na bal do Księcia, bo go na samym końcu zaprosił. Idzie z Rzeckim do p. Stawskiej. Chociaż znaleziono prawdziwego sprawcę morderstwa lichwiarki, mąż Stawskiej jeszcze nie powrócił. 2 lata już go nie ma. Po wizycie Stach udał się do domu, w którym mieszka Książę. Rzecki chce na siłę zeswatać Stacha z p. Stawską. Łęcki pyta księcia o Stacha. Same dobre rzeczy opowiada. Wąsowska odwiedza Izabelę. Mówi, że podobno się z nią Stach zaręczył. Iza wymusiła na Stanisławie sprzedaż sklepu ma czas do czerwca. Iza chce zachować swoje znajomości towarzyskie. Prezesowa wyczuła, że Bela tylko się bawi Wokulskim, że z czasem może tego żałować. Przyjeżdża do Warszawy skrzypek – Molinari. Bela chce go poznać. Stach nie lubi Włocha. Odwiedza Wokulskiego Węgiełek, chce wrócić do Zasławka i ożenić się z Marianną, którą od zguby uratował Stach. Mieszkała ona w domu Magdalenek. - burdel. STACH ZARĘCZYŁ SIE Z IZABELĄ. Ludwik Stawski – nazywa się Ernest Walter, zmarł w Algierze. Takie wiadomości otrzymał Wokulski, który podjął się próby znalezienia tego człowieka. Baronostwo Krzeszowscy godzą się. Telegram o śmierci p. Prezesowej Zasławskiej. Stach jedzie na pogrzeb, Iza do swojej ciotki Hortensji, do Krakowa, bo zachorowała a po niej ma Bela odziedziczyć część majątku. Ciotka chce poznać Stacha. Stach, Iza i wnuk Prezesowej – Starski, mają jechać do Wiednia pociągiem. Iza i Starski rozmawiają po angielsku, czerwienią się przy tym. Stach siedzi koło p. Tomasza Łęckiego. Rozmawiają o Stachu. Iza zgubiła medalion od Stacha z lekkim metalem, który podarował mu Geist, wypadł jej z wagonu na przystanku w Skierniewicach. Stach słabo się czuje, przemieniony tym, co usłyszał. Spotkał nadkonduktora i kazał mu wysłać telegram do siebie – niby go ogromny zysk wzywa do wyjazdu, tak ma rzekomo napisać jego wspólnik. Stach rozmawia ze Starskim, wyrzuca mu, co o nim myśli, po tej ich rozmowie po angielsku. Stach żegna się z Belą po angielsku. Wokulski w Skierniewicach próbuje się zabić. Stoi na torach, jedzie pociąg, wydaje mu się, że tym pociągiem ma jechać Iza i Starski, objęci. Upadł na szyny, drży, trzyma się szyn. Uratowano go w ostatniej chwili – zrobił to brat dróżnika – Wysocki. Płacze Stach; kiedy się obudził rzekł Wysockiemu, że wczoraj był pijany, że ma milczeć o całym zdarzeniu, dał mu pieniądze, prosi, że gdy będzie w Warszawie, żeby go odwiedził. Powiedział mu, że gdy ktoś chce się zabić, nie należy go ratować, przeszkadzać mu w tym.

Tom III

Baron Krzeszowski przyjął przez przypadek pod swój dach dawnych studentów. Teraz dokuczają oni Maruszwiczowi, kiedyś nękali starą baronową Krzeszowską. :) Stach przebywa w Warszawie. Chce wyjść ze spółki Wschód – Zachód; Rzecki choruje, namawia Stacha do ślubu z wdową Stawską. Nie chce; 7 tyg siedzi w swoim domu. Po 2 miesiącach przyszedł Węgiełek do Wokulskiego. Starski bałamuci cudze żony, teraz wziął się za żonę barona Dalskiego – Ewelinę. Przyjechał Ochocki z Zasławia. Baron Dalski rozwodzi się z Eweliną. Jakiś czas później pojawia się p. Wąsowska, rozmawiają o rozwodzie Dalskich, o porzuceniu Belci przez Stacha. Podobać mu się zaczyna Wąsowska. Zaprasza go ona do siebie na wieś. Zauważa w nim zamianę na lepsze. Podobają się Wokulskiemu teraz wszystkie kobiety. Pisze list do Geista. Wąsowska próbuje pojednać Stacha i Belę. Bez skutku. Wokulski odwiedza Rzeckiego – chory mówi o śmierci. TOMASZ ŁĘCKI UMARŁ. Stach ma teraz 46 lat. Pisze testament, rozdaje pieniądze ludziom, którzy mieli z nim coś wspólnego. Mraczewski żeni się z p. Stawską. WOKULSKI WYSADZA ZAMEK W ZASŁAWIU. Umiera Ignacy Rzecki. IZA WSTĘPUJE DO ZAKONU. Nie ma posagu.

 Koniec